Görünmek için gündüzün bitmesini beklersin. Kimi zamanlar puslu kimi zamanlar da berraksındır. Kimi zaman sevilir, kimi zaman da geçip gitmen yerini gündüze bırakman için beklenirsin.
Benim için eşsizsin. Varlığın yalnızlığımla bütünleşir, adeta sarar dört bir yanımı. Yakınırım senden, söverim sayarım da yinede severim seni. Şarkılara, duygulara, anılara ve de bana anlam katarsın. Sorgulatırsın bana hayatımı. Yanlışlarımı suratıma öyle bir çarparsın ki, bırak yanlışı düzeltmeyi nerede hata yaptığını bile göstermezsin insana. O kadar sert çarparsın ki üzüntüden, kederden kafamızı kaldıracak halimi bırakmazsın. Hayaller bende, gerçekler sende. Rüyalar bende, uyandıktan sonraki normallik sende. Hata bende, ceza sende. Dert bende de dermanı sende değil gece. Bu zamanlarda insanlarda aradığım bir özelliği sende buluyorum gece: Dürüstlük. Acıtıyorsun, kanatıyorsun, derde sokuyorsun da hak ettin diyerek geliyorsun bana. Kötüsün, kirlisin ama güzelsin.
Hani insan kaçmak gitmek ister ya. Ben sana kaçıyorum gece. Yalnızlığım sende, iyi kötü anılarım sende, Yanlışlarım doğrularım sende, ben sende.
Yalnızlığım. En büyük nimetim ve en büyük zaafım. Bir duygu ya da bir durum, nasıl böyle iki yüzlü olabilir. Yoksa senin sayende mi gece. O kadar kötü bir durum ki, şikayet ediyorum ama aynı zamanda şükrediyorum. Seviyorum ama aynı zamanda anasını sikiyim ben bu yalnızlığın diyorum. Senin sayende mi gece! Hem eksik kalıyorum hem tam hissediyorum. Birisini istiyorum ama vazgeçiyorum. Arada kalıyorum bir daha sövüyorum. Yapma bana bunu gece. Alma yalnızlığımı eline silah olarak. Sende yalnızlığım biliyorum ama vurma onunla beni. Bana sevdir onu. Onunla yaralandığım zaman toparlanamıyorum.Eksildikçe eksiliyorum kendi kendime yetemez oluyorum eksik bırakma beni gece. Acı çektirme bana gece.
Ama seviyorum seni gece. Belki de bu yüzden seviyorum. Her şeyim sende olduğu için seviyorum. Aslına bakarsan ne var biliyor musun ? Belkide sen bensin gece...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder