Kavuşmak

Gece gündüze, toprak yağmura, İnsan insana, aşık ise aşkına hasrettir bu hayatta. Kimi kavuşur, sanki ilk günkü gibi, o heyecan o mutluluk... Kimi ise kavuşamaz hasretine. Yanar içi, kavrulur durur da su dökemez yanınına. Saramaz yarasını. Belkide sarmak istemez. Nedenini çok sordum kendime. Neden iyileşmiyorsun ? Neden geleceğe bakmıyorsun ? 

     Bir insan düşünün. Geçmişindeki acılardan kurtulamayan, mutluluklarının aynısını yaşamak isteyen, aynı acıları tadacağını bile bile ateşe elini sokan bir çocuk misali geçmişini isteyen bir insan. Belkide sensin. Herşeyin sebebi, gecelerin, şarkıların, hüzünlerin, benim... belkide sensin. 

    Acılarımdasın sen. Hayal kırıklıklarımdasın, Umutlarımın paramparça oluşumdasın. Geçmişimin amına koyan kişisin sen. Yaşayacağım mutlulukların engeli, belkide hayatımdaki değişiklikliklerin engeli. Sensin. Hala ulan hala bekliyorum seni. Gelmeyeceğini bile bile yolunu gözlüyorum. Belki bir gün seni görürüm umuduyla geziyorum. İçten içe üzülüyorum, kızıyorum bağırıyorum, ağlıyorum, dağılıyorum, sonra toparlanmaya çalışıyorum, geceleri suçluyorum, yalnızlığı suçluyorum, seni suçluyorum. Hepsinde suç buluyorum. Buluyorum da bi kendime suç atamıyorum. Sevdim diyorum, karşılıksız sevdim diyorum, bunun neresi suç diyorum. Ama öyle değil işte.

    Dedik ya kavuşmak. Kimine güzel kimine çirkin. Kimine iyi kimine kötü. Kimine mutlu edici, kimine hayal kırıcı. Bana kavuşmak hepsi. Hepsi aynı anda çünkü. Sana kavuşmak olmayacak biliyorum. Bu kötü, ama bir yandan da iyi. Sana kavuşmak umutlarımın katili, bu kötü. Ama aynı zamanda da iyi. Sana kavuşmak hayallerimin sonu. Bu kötü ama aynı zamanda iyi. Çünkü hepsi bana seni hatırlatıyor. Ve ben seni unutamıyorum ve unutmak istemiyorum.

   Dedim ya sana kızıyorum, geceye kızıyorum, yalnızlığa kızıyorum... Hatam bu benim. Kabullendiğim bir hatam. Yapmamam gerek aslında bunları. Haklısın çünkü. Lanet olsun ki sen haklısın. Çünkü hiçbir şeyden haberin yok senin. Sen benim kavuşamamamsın.

                                          Yağmur ıslatıyor duygularımı, hafif bir sis var sokağında, perdeler kapalı, görünen yüz sensin gönül gözümde.

Gecee!

    Görünmek için gündüzün bitmesini beklersin. Kimi zamanlar puslu kimi zamanlar da berraksındır. Kimi zaman sevilir, kimi zaman da geçip gitmen yerini gündüze bırakman için beklenirsin.

    

     Benim için eşsizsin. Varlığın yalnızlığımla bütünleşir, adeta sarar dört bir yanımı. Yakınırım senden, söverim sayarım da yinede severim seni. Şarkılara, duygulara, anılara ve de bana anlam katarsın. Sorgulatırsın bana hayatımı. Yanlışlarımı suratıma öyle bir çarparsın ki, bırak yanlışı düzeltmeyi nerede hata yaptığını bile göstermezsin insana. O kadar sert çarparsın ki üzüntüden, kederden kafamızı kaldıracak halimi bırakmazsın. Hayaller bende, gerçekler sende. Rüyalar bende, uyandıktan sonraki normallik sende. Hata bende, ceza sende. Dert bende de dermanı sende değil gece. Bu zamanlarda insanlarda aradığım bir özelliği sende buluyorum gece: Dürüstlük. Acıtıyorsun, kanatıyorsun, derde sokuyorsun da hak ettin diyerek geliyorsun bana. Kötüsün, kirlisin ama güzelsin.

Hani insan kaçmak gitmek ister ya. Ben sana kaçıyorum gece. Yalnızlığım sende, iyi kötü anılarım sende, Yanlışlarım doğrularım sende, ben sende. 

     

    Yalnızlığım. En büyük nimetim ve en büyük zaafım. Bir duygu ya da bir durum, nasıl böyle iki yüzlü olabilir. Yoksa senin sayende mi gece. O kadar kötü bir durum ki, şikayet ediyorum ama aynı zamanda şükrediyorum. Seviyorum ama aynı zamanda anasını sikiyim ben bu yalnızlığın diyorum. Senin sayende mi gece! Hem eksik kalıyorum hem tam hissediyorum. Birisini istiyorum ama vazgeçiyorum. Arada kalıyorum bir daha sövüyorum. Yapma bana bunu gece. Alma yalnızlığımı eline silah olarak. Sende yalnızlığım biliyorum ama vurma onunla beni. Bana sevdir onu. Onunla yaralandığım zaman toparlanamıyorum.Eksildikçe eksiliyorum kendi kendime yetemez oluyorum eksik bırakma beni gece. Acı çektirme bana gece. 

    

    Ama seviyorum seni gece. Belki de bu yüzden seviyorum. Her şeyim sende olduğu için seviyorum. Aslına bakarsan ne var biliyor musun ? Belkide sen bensin gece...

    Yaşamda kalmanın en zor olduğu an gecedir. 01.12 tüm sırlarımı biliyor.