Bugün 31 Aralık’ı, 1 Ocak’a bağlayan gece. Yılbaşı falan da derler ama bana bugüne kadar değer verdiğim bir insanın, kardeşimin doğum günü, hayatımıza katıldığı gün olarak gözükür hep. Daha doğrusu gözükürdü. Ta ki sana kadar. Çok değer verdiğim biri daha bugünde doğmuş. Bu bir tesadüf mü? Bilemedim..
Biliyorsun sıkıntılı günler geçiriyoruz. Her ne kadar sıkıntıda da olsak insanı mutlu eden şeyler eksik olmuyormuş Edam. Sen mesela. Bir insan bilmem kaç sene önce doğdu diye mutlu olunur mu? Düşününce çok saçma ama olunuyor. Hele ki o kişi değerlilerinde değerlisiyse. O yüzden iyi ki doğdun Edam.
Biz olduk, birbirimize destek olduk, düştüğümüzde kalktık, beraberde düştük yine toparlandık, mutlu olduk, çok mutlu olduk, üzüldükte, yeri geldi monotonlaştık, yeri geldi heyecanlandık. Şu 1 seneye neler sığdırdık. Ne mutluluklar sığdı. Ne anılar sığdı, neler neler sığdı. Bir biz sığamadık, yetmedi bize. Ömrümüzden 1 yaş daha gitti. Farkettik ama umursamadık.
Seni öyle güzel seviyorum ki, tüm karanlıklarımın aydınlığı sensin. Çıkmaz sokaklarımın çıkarı sensin, dertli canımın dermanı sensin. Mutlu oldum, sana paylaştım. Dertli oldum sana anlattım. Şu an dara düştüm sana sarıldım Eda ben. Bir ailem bir sen...
Sonsuzluğa 1 yıl daha yaklaştık dedim. Ben seninle nice 1 yıllara da varım. Sonu sonsuzluğa çıkan 1 yıllara...
Bugün senin mutlu günün. Unutma sen mutluysan, ben mutluyum. Ben dimdik durmaya hazırım. Sen yanımda durmaya hazır mısın ? Mutlu olmaya hazır mısın ? Mutlu bir yıl geçirmeye hazır mısın ?
